20 Kasım 2009 Cuma

biraz önce

Biraz önce babamın kredi kartlarından birisinin ekstresini ödemek için bankaya giderken; sokağın ortasında annesinin fiziksel şiddetine maruz kalan genç bir kız, darbeye değil ama olaya karşı tepki olarak ağlaması hızla bulunduğu gruptan uzaklaşması ve bu manzaraya karşı içimde aniden ortaya çıkan, o anki bütün duygularımı bastıran kızı teselli etme isteği. Ama benzer bir durum altında çok yakın olduğu kişilere bile bir şeyler söyleyemeyen ben hiç tanımadığım birisine bir şeyler söyleyecek değildim. Kız hızla ve hıçkırıklarını bastırmaya çalışarak uzaklaşırken arkasından baktım. Tıpkı sokakta durup benim gibi olayı gören birkaç kişinin yaptığı gibi. Acaba onlarda benim gibi mi hissetmiştir? Güçlü olana karşı zayıf olanı korumak?..
Hiç kimse -ki hazzetmediğim insanlarda bu gruba dahil, başka insanların önünde böyle rencide edilmemeli. Bir insanın onuru-gururu ile böyle oynanmamalı. İşin en acıtan tarafı; geçmiş bir zamanda, fiziksel şiddetle olmasa bile aptalca sözlerle, sana o zaman için en fazla değer veren kişinin sokak ortasında ağlamasına sebep olmak. Evet, sanırım o kızı teselli etme isteğimin altında yatan asıl sebep buydu...

Hiç yorum yok: