16 Ekim 2009 Cuma

ne iş olsa yaparım abi!

Ben içinde insan olan(özellikle türk insanı) hiçbir sisteme karşı %100 bir güven duymam hatta %33,3 şeklinde uzatılabilecek bir miktarda bile güven duymam. Bu yüzdendir ki adalet sistemimize de güvenmem güvenenlere de o an nerem müsait ise oram ile gülerim. Açık konuşuyorum blog kusura bakma ama madem başladık devamınıda getireyim ben bu dünyada içinde insan olmasa bile adalet kavramına güvenmem. Kimin-neyin adaleti? Kime göre-neye göre adil? Bu kadar göreceli bir kavram olması tek başına yeterli zaten ama birde şirret-kıskanç-kinci-birilerinin adamı(kamplaşmış) insan oğulları da bu sistemin içinde hakim-savcı-avukat( ki buradaki tanım sadece adalet sisteminde yer alan insanlar için değil genele karşıdır en başta belirttiğim üzere) gibi sıfatlarla sistemi kendi çıkarları için çekiştirip yozlaştırınca ortada güvenebilecek pek bir şey kalmıyor. Ama benim konum bu değil kendi kendime saptırıyorum işte...
i have a dream
Efem bendeniz hep bir konuda uzmanlaşmak ve o işi en iyi yapanlar arasında olmak gibi bir hayale sahip olmuşumdur. Hâlâ(nasıl incelttim ama a'yı şapkayla) da zayıfta olsa böyle bir hayalim var. Olur sende bir gün bir şeylerde uzmanlaşırsın deme bana blog, müsadenle kendimi az buçuk tanıyayım bende. Bak senin için örnekler vererek konuyu açayım. Misal olarak yaptığım sporlara bakalım; basketbol oynarım, futbol oynarım, masa tenisi oynarım, satranç oynarım kötü oynamasam da hiçbirinde de mükemmel değilim. Yani gayet ortalama bir insanım yaptığım şeylerde. Oysa ben bunların hepsinde ortalama olacağıma bir veya ikisinde üst düzey olmak isterdim. Ama ne yapamazsın dersen dans edemem mesela o kesin yani benim içime hiç o yetenekten koymamışlar. O yüzden güzel dans eden erkek olsun kadın olsun benim saygımı kazanır çok ihtiyacı varmış gibi!

Halbuki çocukken ne hayallerim vardı bende yarışçı olacaktım volkan ışık(adaş) ralli eğitim seminerlerine katılıp kursiyerler arasında birinci olacaktım. Yarış dünyasında kendime bir kariyer bile yapacaktım. Ama okul-ders-sınavlar yüzünden seminerlere bile gidemedim zaten ekonomik krizde ortaya çıkınca ne yarış kaldı ne seminer... Zaten gitsem de gittiğim ile kalırdım herhalde. Bende bu dikkat dağınıklığı olduktan sonra... Neyse senin anlayacağın "ne iş olsa yaparım abi" ama gayet ortalama olur. Serbest meslek gibi bir şey herhalde bu bendeki haller.
Ben gideyim de bir orta kahve içeyim en iyisi.

p.s:sevgili blog bak sonunda "en"ler arasına girebileceğim bir konu buldum sesizliğim-çok konuşmama huyum ile veya konuşmaya başladığım zamanlarda da hiç durmayıp çok konuşarak konuyu uzattıkça uzatma huyum ile "en"ler arasına girebilirim. Halbuse en ortalama insan olmam gereken konunun bu olduğunu düşünürken!

Hiç yorum yok: